Een freerunner rent muren op, springt er met een salto vanaf en maakt daarna een radslag op een bankje. Dit gebeurt veelal in de buitenlucht, maar ook steeds meer binnen en in competitieverband. Bij wedstrijden zijn doorgaans twee prijzen te winnen: een voor de snelste en een voor de meest stijlvolle run. In 2024 misschien wel met een olympische medaille als hoofdprijs.

Urban sports

Of de sport een opgenomen wordt in het programma voor de Spelen van Parijs wordt pas in december duidelijk. Het zou wel passen in het streven van het Internationaal Olympisch Comité (IOC) om het evenement aantrekkelijker te maken voor jongeren en sponsoren die zich op hen richten. Eerder werden urban sports als BMX’en (2008) en skateboarden (2021) olympisch. Dat freerunnen nu ook op de nominatie staat, leidt tot onvrede onder een deel van de freerunners, net als eerder gebeurde in de skateboardwereld. De woede richtte zich via sociale media met hashtags als #FuckFIG, #FighttheFIG en #WeAreNOTGymnastics tot de Internationale Gymnastiek Unie (FIG). De FIG helpt de sport een groter podium te krijgen.

De protesterende freerunners zijn bang dat het kenmerkende community-gevoel door het grotere podium en de bijkomende belangen verdwijnt.

‘Het ware gezicht van de sport tonen’

Voor boezemvriend en zakelijk partner Balestra (25) ligt dit anders. “We hebben competities nodig om publiek te trekken. Ik ga dus liever in de huidige beweging mee en laat zien wat freerunnen echt is. Ik denk dat ik het ware gezicht van de sport kan tonen.”

Die echte freerunwereld leerden Balestra en Carretto zeven jaar geleden kennen tijdens een reis door Zuid-Amerika. “We trokken zes maanden over het continent, maar hoefden niet één overnachting te boeken. We konden altijd terecht bij een freerunner die we soms net daarvoor hadden ontmoet.” Een verklaring voor die sfeer van onderlinge verbroedering? “In het freerunnen zijn weinig trainers. Je bent dus sterk afhankelijk van elkaar om beter te worden.”

Dit community-gevoel overheerst – ondanks een aankomende concurrentiestrijd – ook nog in de net geopende sporthal in Amsterdam-Zuidoost. Freerun University-pupil en Nederlands talent Max van Rossum (16) aast op hetzelfde topsportfonds als de negen jaar oudere Balestra, die nu al deel uitmaakt van Team NL. Zij werken als kanshebbers op dezelfde plek gezamenlijk toe naar de selectiewedstrijden in januari. Max: “Wij willen samen in Team NL komen”.

Professionele kennis

Omdat freerunnen een nog jonge sport is zonder veel wetenschappelijk onderzoek, traint Balestra nu bij andere sporten mee om professionele kennis op te doen. De ambitieuze Amsterdammer lachend: “Laatst heb ik een week geturnd. Dat zag er niet uit.”

Gezien het beperkte aantal freerunplekken in Team NL scheelt het dat Carretto zijn topsportambities heeft laten varen. Zijn grootste bezigheid blijft het promoten van de breedtesport. “Hopelijk wordt het net zo normaal om naar de freerunhal te gaan als naar de Basic Fit.”